TRUE LOVE WAITS (Someday, I Will Understand) 10

"Bakit hindi mo naman sinabi na bibisita pala dito si Jessica?" tanong kaagad ni Marco nang maka-alis na si Jessica sa bahay nila Jesse at Marco. "Pare, ang ganda pala talaga ni Jessica."

Natatawa si Jesse sa kung paano magtanong si Marco. "Hindi ko nga rin alam eh, basta bigla na lang sinabing sasama siya sa akin dito."

"Eh bakit hindi mo na ligawan. Aba, panalong-panalo ka na doon. Ang ganda pare. Tiba-tiba."

Muling natawa si Jesse. "Marco, wala pa eh." itinuro ni Jesse ang kaliwang dibdib niya. "Wala pa akong nararamdamang pag-ibig. Alam mo naman na kaya ako pumunta dito sa Maynila ay para magtrabaho para sa magulang ko."

"Ang corny mo naman, Jesse." napa-kumpay pa ng kamay si Marco sa hangin. "Eh paano kung ligawan ko si Jessica. Magagalit ka ba?"

"Yun lang pala eh. Walang wala sa akin yun. Pormahan mo na."

Nanlaki ang mga mata ni Marco sa pagbigla sa sinabi ni Jesse. "T-talaga? Sigurado ka?"

"Oo naman. Anong gagawin ko eh wala pa naman akong gusto doon?" Natatawa si Jesse.

"Paano kung nagkagusto ka na?"

"Ang kulit mo naman ngayon Marco." hindi naman naiinis si Jesse natatawa pa nga siya. "Kung mangyari yun sigurado, sayong sayo na si Jessica. So ano pa ang magagawa ko. Saka, wala pa naman talaga akong gusto doon kay Jessica kaya malayang malaya ka sa kanya."

"Sabi mo yan ah?"

"Pero bakit nga pala hindi ka pumasok ngayong gabi?"

"Ah... kasi hindi dumating 'yung boss ko. Umalis ako kanina pero bumalik lang ako."

Napakunot noo si Jesse. "Bakit? Kapag hindi ba dumadating ang boss niyo wala na rin kayong pasok?"

Umiwas ng tingin si Marco kay Jesse. "Hayaan mo na iyon. Hindi na importante yun."

Napa-taas na lang ng balikat si Jesse sa sinabi ni Marco.

-----

"Gusto ko sanang yayain kang mag-outing kasama ka." paanyaya ni Jonas kay Jesse isang umaga ng Linggo.

Nasorpresa si Jesse nang dalawin siya ni Jonas sa bahay niya ng umagang iyon. Hindi niya inaasahang papasokin ni Jonas ang lugar nila. "Sabagay umaga kasi eh." sa isip niya. "Bakit ako ang niyaya mo?"

Napakunot noo si Jonas? "Bakit?"

"Kasi di ba... si Jessica dapat ang niyaya mo. K-kasi siya ang pinopormahan mo?"

"A-ah.. yayayain ko rin siya. Ano kasi, nahihiya akong direkta akong magsabi sa kanya kaya pinapadaan ko sayo." nakahinga ng maluwag si Jonas. "Pasensiya ka na ha?"

"Naku wala iyon. Pero isasama mo ba talaga ako?"

Biglang nabuhayan si Jonas. "Oo naman."

"Kelan naman? Kasi parang walang holiday ngayon eh. Linggo lang ang walang pasok."

"Kung papayag kayo ng Sabado ng gabi ang lakad natin. Uwi rin tayo ng Linggo ng hapon."

Saglit na nag-isip si Jesse. "Sige, sasabihin ko kay Jessica."

Napa-ngiti ng maluwang si Jonas. "Asahan ko yan ah?"

"Ipanalangin mo na sumama si Jessica." natatawang si Jesse.

Hindi ipinahalata ni Jonas na bigla siyang nalungkot sa huling mga sinabi ni Jesse.

-----

"Oo naman sasama ako noh!" masayang pagsang-ayon ni Jessica. Wala kasing naka-pilang mamimili sa pwesto ni Jessica habang si Jesse naman ang bagger niya. "Pero teka nga, bakit ba ang bait-bait ni Jonas sa iyo?"

Natigilan si Jesse sa tanong na iyon ni Jessica. "Mabait lang talaga si Jonas."

"Hmmm."

Napakunot noo si Jesse. "At ano naman ang ibig sabihin ng hmmm mo?"

"Wala!" maagap na sagot ni Jessica.

"So sasama ka nga?" paniniguro ni Jesse. "Sa isang Linggo na yun."

"Oo nga. Siguradong sigurado ako. Gala yun eh. Saka sagot pa niyang lahat."

"E di ang laking pogi point niya sayo niyan?" sabay tawa si Jesse. Pero bigla naman din siyang napatuptop ng bibig dahil sa agaw atensyon na nagawa niya.

"Yan... tatawa tawa pa kasi eh. Baka mamaya may magsumbong kay Bossing na nagkukwentuhan lang tayo dito, tyak lalabasin tayo nun dito."

"Oo nga eh."

"Pero siguro Ok lang rin." biglang bawi ni Jessica. "Kasi ang pogi-pogi ng boss natin. Gusto ko uli makita ang mukha niyang ubod ng kinis." nagpakita pa si Jessica ng kilig.

"Naku naman. Balik tayo kay Jonas, ano?"

"Ah yun ba? Wala naman kasi akong gusto doon eh." diretsang sagot ni Jessica.

"Bakit? Ayaw mo pa noon, mayaman na mabait pa."

"Hmmm Oo nga eh, pero wala akong gusto sa kanya. Iba ang gusto ko." biglang tumalikod si Jessica kay Jesse. "Magtranaho na tayo. Galaw-galaw baka ma-stroke." 

Natawa na lang si Jesse pero ng mahina.

"Teka nga." pumihit si Jessica para muling makaharap si Jesse. "Bakit ba parang masyado ka yatang intregero ngayon ha?"

Napa-kunot noo si Jesse. "H-ha?" Hindi rin niya kasi namamalayan ganoon na pala ang inaasal niya. "S-sigurado ka? Hindi naman siguro."

"Hmpt... Never mind na nga lang." Muli nang tumalikod si Jessica.

-----

"Niyaya kami ni Jonas na sumama sa outing, ikaw sama ka?" yaya naman ni Jesse kay Marco nang makauwi kinagabihan. Naabutan nya kasi itong nagbibihis pa lang para sa pag-alis. "Hindi mo nga pala nakita si Jonas kahapon, Linggo."

"Oo umalis kasi ako kahapon, pinapasok ako ni Boss. Doubel pay naman eh." sabay tawa. "Pero tingin ko hindi ako makakasama. Katulad kahapon may pasok ako, baka kasi sa Linggo uli may pasok ako eh. Ayaw pa naman ni Boss na hindi ako papasok kapag sinabi niyang pumasok ako. Baka matanggal ako sa trabaho."

Nalungkot si Jesse sa posibilidad na hindi makasama si Marco. "Pero kung wala kang pasok, sasama ka ha? Alalahanin mo, kasama si Jessica." Biglang natigilan si Jesse. "Oo nga pala, pinopormahan ni Jonas si Jessica, eh, gusto ring ligawan ni Marco si Jessica. Hala."

"Hayaan mo, kapag libre ako sa Linggo sasama ako."

"Sige. Sana nga."

------

Pagkatapos dumalaw ni Jonas kay Jesse noong Linggo, hindi na nakita ni Jesse si Jonas hanggang biyernes. Takang-taka si Jesse kung bakit yata straight, 6 days hindi niya nakikita si Jonas. Dati, hindi man ito pumunta sa loob ng isang araw, kinabukasan naman ay binubulaga siya nito. Pero ngayon, nangangalay na ang kanyang leeg kakalingon kung meron bang Jonas na naghihintay sa kanya sa labas ng Supermarket.

"Teka, bakit ba ako nagiisip ng ganoon? Eh hindi naman ako ang dinadalaw noon dito. Si Jessica kaya. Hay... pero na-mimiss ko siya." bigla niyang natuptop ang bibig. "Ano ba ang sinasabi ko? Pero masaba ba na mamiss ko ang isang kaibigan? Oo, kaibigan lang naman talaga ah. Wala naman akong gusto doon." Saka nanlaki ang mga mata niya. 

Pati sarili niya nagulat nang isipin niya ang ganoong bagay. "Hindi naman. Imposible naman yun..."

"Paki-bilisan lang po ang pagpaplastik ng pinamili ko." reklamo ng babae.

"Ay sorry po." paumanhin ni Jesse sa ale. 

"Kung ano-ano kasi ang iniisip eh, nasa trabaho." bulong ng ale.

Kahit pabulong narinig pa rin iyon ni Jesse hindi na lang siya kumibo. Pero affected siya dahil totoo naman ang sinabi ng ale. Napa-tingin na lang siya kay Jessica at nahuli niya itong umiling-iling para sa kanya.

------

"Ano ba kasi ang iniisip mo kanina?" halata naman kasi na malayo ang nararating ng isipan mo kanina eh. Hindi lang ako makakakibo dahil tuloy-tuloy ako sa pagbibilang, sunod-sunod ang customers eh."

"H-ha?"

"Ano ba yan. Kanina ka pa ha ng ha." bahagyang nayamot si Jessica saka bumulong. "Kung hindi ka lang gwapo..."

"H-ha?"

"Bingi... Kainis 'to."

Natawa na lang si Jesse kahit hindi niya ma-gets si Jessica. "Pasensiya na ha? May iniisip lang ako."

Kumunot-noo si Jessica. "Sino naman? Si Jonas?"

"Ano?" gulat ni Jesse. "Hindi ah?" ang todo tanggi niya. "Ang iniisip ko ang magulang ko kung kamusta na sila doon. Nami-miss ko na kasi sila eh."

"Ok." Tumahimik na lang si Jessica.

Sa isipan ni Jesse ang katanungan kung ganoon na nga ba siya ka-transparent na mabasa ni Jessica ang kanyang isipan dahil tama ito sa hula nitong si Jonas ang laman ng kanyang isipan kanina pa. "Bakit kasi hindi ko nakikita yung taong yun?" Bigla siyang napamulagat sa naisip. "Teka, bakit ko nga iniisip ang ganyan na naman. Eh ano nga kung hindi siya magpakita? Parang may gusto ako sa kanya kung mag-is..." Napabuntong-hininga na lang siya. Dahil kahit anong gawin niyang tanggi sa mga naiisip ganun at ganun pa rin ang sinasabi ng isipan niya. "Last na 'to. Never."

------

"Ano sasakay na tayo?" si Jessica nang makita ang paparating na jeep na may sign board na hinahanap nila.

Napa-ngiwi si Jesse. Piling kasi niya nasa paligid lang si Jonas. "Nasanay na siguro akong sinusundo ni Jonas. Ay mali, sinusundo ni Jonas si Jessica. Yun... Haysss... Kaya tuloy feeling nasa paligid lang siya."

"Jesse ano ba? Lumagpas na ang jeep."

"Ganun ba?"

"Ano ba kasi yang iniisip mo?" nakasimangot na si Jessica. "May problema ba?"

"W-wala. Inaantok lang siguro ako kay hindi ako masyadong attentive. Pasensiya na."

"Ewan ko sayo. Pag bukas ganyan ka pa rin. Ewan ko na lang ha? Kasi ngayon pa lang naman nangyayari yan sayo eh."

Natawa si Jesse. "Ok." Saka lihim na napa-buntong hininga si Jesse.

"Ayan na ang jeep." si Jessica nang makita ang paparating.

Agad na lumingon naman si Jesse sa paligid, sa magkabilang parte, umaasang makikita si Jonas.

"Ok sakay na tayo." yaya ni Jessica nang makawayan ang jeep para huminto. "Hoy, ayan ka na naman."

"Oo sasakay na tayo." maagap na sagot ni Jesse.

Napabungtong hininga na lang si Jessica.

-----

"Baba na ako Jessica." paalam ni Jesse nang malapit na ang jeep sa kanto. 

"Sige ingat ka." sagot ni Jessica.

Tumango si Jesse kay Jessica at saka pumara. Dahan-dahan huminto ang jeep, sakto sa kanto nila Jesse.

"Hay buhay." naisatinig ni Jesse nang makababa.

"Bakit?" natatawang sagot ng isang lalaki na nag-aabang sa ilalim ng puno.